Goodbye KLM

Het grote Schiphol, een hal vol met blauwe uniformen, passagiers en een big smile. Iets waar ik vier jaar lang naar had uitgekeken, is nu pats-boem weg. Wie had het ooit gedacht, dat het zo dichtbij zou komen en dat het zo snel kon gaan. 

Je kent het wel, Schiphol is altijd druk, zelfs in de nacht. De lange rijen voor de check-in werden korter, steeds meer vluchten werden geannuleerd, steeds meer verdriet en angst bij ophalende familie-leden, passagiers die al meer dan 38 uur aan het reizen waren om naar huis te gaan en passagiers moeten teleurstellen. Zo had ik mijn stage niet voor me gezien. 

Boven aan mijn lijstje stond KLM, de afdeling HV Junior Agent. November 2019 heb ik mijn sollicitatie gesprek gehad en kreeg ik ook gelijk te horen dat ik was aangenomen. Eind Februari kreeg ik de badge met Junior Agent op mijn uniform, en toen kon mijn stage eindelijk beginnen. Het inchecken van passagiers, floorwalken, te grote handbagage innemen en zelfstandig het boarding-proces afhandelen. 

Nieuw, spannend, en jong kom je binnen. Je wilt jezelf voorstellen, maar handen schudden is in de afgelopen weken een no go geworden. Aan de gate stonden de crew-leden en de piloten al met hun handen voor hun lichaam om zichzelf voor te stellen, maar pas toen ik zelf een hand had gegeven, ging er bij iedereen een belletje af. En daarna heb ik nog veel vaker een ongemakkelijk moment gehad, het zit gewoon in mijn systeem. 

Zelf heb ik een paar diensten helemaal alleen mogen werken, daarvoor werd ik ingewerkt door een collega. Mijn collega moest bepalen aan het einde van mijn trainingsweek of ik er helemaal klaar voor was om alleen te werken. Ja hoor, dat was ik. YES YES YES. In dat gesprek kreeg ik goed nieuws, en slecht nieuws. Het Corona virus kwam steeds dichterbij, steeds minder reizigers en steeds meer geannuleerde vluchten. Vanaf dat moment was de keuze aan mezelf. Stoppen of doorgaan? 

Op dat moment zat ik met een mond vol tanden en wist ik niet goed wat ik moest zeggen. Kwam dat misschien omdat ik net een nachtdienst achter de rug had? Nee! Tuurlijk weet je niet wat je moet zeggen. “Ik kom hier zo snel mogelijk op terug. Jullie horen van mij”, was mijn reactie. In de auto terug naar huis, heb ik lang genoeg kunnen nadenken, wat eigenlijk niet nodig was, want toen ik de deur uit liep van het Crew Centre wilde ik zeker nog geen afscheid nemen. In de avond kreeg een mail van school met dezelfde keuze. 

I will continue, hoe dan ook. KLM helpen in deze tijd, is het enige wat ik nog voor ze kan doen. Ookal is dat misschien een groot risico voor mijn eigen gezondheid en voor de gezondheid van mijn familie. Maar in mijn achterhoofd zat ook, ik kan nu eerder besmet worden in een supermarkt, dan het o zo rustige Schiphol. 

De dag daarna stond ik er gewoon weer en mocht ik mijn allereerste vlucht alleen instappen, maar dit was letterlijk alleen. De papieren uitprinten voor de purser en voor de piloten, maar daar stond ik dan met de papieren met meer no shows, dan passagiers. Na het uitzwaaien van het vliegtuig in de brug, mocht ik weer naar de check-in balies om passagiers in te checken.

Totdat we allemaal geroepen werden door de Shiftleader of we naar de rustruimte wilde komen. Toen ging er door mijn hoofd. “Oké, dit is mijn laatste week. Het is klaar.” En ja hoor, we kregen bericht dat Transavia vanaf maandag niet meer zou gaan vliegen. Maar op de dag dat we het te horen kregen, had ik nog maar één dienst. Ik kon het echt even niet beseffen, maar houd moed, het komt goed. “We horen vanzelf wel weer wanneer we terug mogen komen”, zei ik nog. 

Gelukkig had ik nog een dagdienst, dus het was niet helemaal afgelopen. Maar ook toen geen passagiers meer, bijna geen vluchten, ga maar even koffie drinken, en dan terug komen en nog steeds zo’n lege hal zien. Maar toen… kwam er een kar vol met bloemen de hal binnen gereden. Een dikke bos bloemen werd op de check-in balie gelegd met de boodschap “Dankjewel dat je hier bent om passagiers die naar huis willen te helpen.” LOVE LOVE LOVE! 💐 Hier doe je het voor. 

Nu zit ik al een maand thuis en keek ik elke dag of ik al een mail had ontvangen. Helaas kwam daar het teleurstellende bericht…

Beste laatstejaars studenten,
Wederom een bericht met informatie vanuit KLM. Ook KLM heeft aangegeven de stages geen doorgang meer te laten vinden.

Hoe nu verder? Ik zou het echt even niet weten. Binnenkort krijg ik bericht van school wat de oplossing zal zijn. Maar nog steeds, houd moed, het komt goed. Voor nu GOODBYE KLM 💙 Ik ben dankbaar dat ik in zo’n korte tijd zoveel heb mogen leren en met plezier terugkijk naar de leermomenten tijdens mijn stage. Mijn carrière zal voorlopig niet meer in de luchtvaart zijn, maar er komt wel iets anders op mijn pad, dat weet ik zeker.