Beautiful day at Curacao

Wakker worden door het geluid van de zee en op de achtergrond de fluitende vogeltjes. Bij het openen van de gordijnen, zag ik dat de zon al opgekomen was en dat de palmbladeren heen en weer wapperden. Dat kwam perfect uit, want het was onze eerste tour dag. De ‘Gastrovino’ koeltas vol flesjes water en krentenbollen om de dag door te komen.

Onze eerste trip op het eiland van deze zomer, de noordkust en een stukje richting het westen was de planning. Ik vond het geweldig, zeker toen we bij de Natural Jacuzzi aankwamen. Om daar te kunnen komen moesten we in het plaatsje Barber een straatje in en een stukje off road rijden. Een weg vol hobbels, stenen en wat modderplassen, na de regenbuien van de vorige dag.

Natural Jacuzzi is niet heel bekend op het eiland. Misschien is het ook wel een beetje een zelfverzonnen naam. Het staat niet op de kaart en via Google maps of zoiets is het niet aangegeven. Dat was ook wel te merken, het leek net dat we in de woestijn (maar dan niet vol zand, maar met koraal) kwamen waar nog niemand geweest was. Maar, de vreselijke hobbelweg was het zeker waard. Het is een soort lauw bad waar je in kon gaan zitten. Uit een groot natuurlijk gat spoot water omhoog vanuit de zee. Wat een natuurlijk geweld. De hoge harde golven, die tegen de noordkust aan slaan en dan hoor je een soort zucht…..en dan kolkt het water zo het gat van onderaf in en spuit het water omhoog. De naam “natuurlijke douche” zou een betere naam zijn. In het ondiepe gedeelte kun je makkelijk staan of liggen. Kom alleen niet te dicht bij het gat, je weet nooit wat zo’n golf ineens kan doen.

Tipje: ga hier niet met een telefoon of camera staan. Er komt een grote plens water over je heen, zorg ervoor dat je een onderwater camera hebt of een waterproof bescherming voor je telefoon.

Hier kon ik het wel uithouden. Heerlijke wind en een waterballet in de zon. Maar het 2de bijzondere plekje wachtte al weer op mij. De zweetdruppels liepen alweer van mijn voorhoofd (heb ik van mijn vader), omdat ik wist dat we die off-road rotweg nog terug moesten. Maar we hebben het overleefd en eerlijk is eerlijk, het viel eigenlijk reuze mee! Een klein kwartiertje verder rijden kwamen we bij Kura Hulanda Lodge aan. De auto parkeerde we bij het resort. Het plekje waar we naar opzoek waren lag 5 minuten lopen op het Kura Hulanda resort. Een afgelegen plekje wat niet heel erg opvalt. Na een aantal keer gevraagd te hebben waar dat mooie plekje was, hielp gelukkig een aardige locale tuinman ons. Hij ging van het bestaande pad af, tussen de bosjes door en wees ons op een heel steile houten trap, best hoog! En weg was de aardige tuinman weer. Nou, naar beneden dan maar. Geen idee of we goed zaten, maar eenmaal beneden een paar stappen gezet te hebben was er echt een ‘WHOW-momentje. Ik kon het niet geloven! Het was zo ontzettend mooi! Een kleine grot waar hel blauw water in stond, het zonlicht zag je glinsteren op het water. Hier moest het zijn en hier moest ik in. Eenmaal in het water en omhoog kijkend, zag je door 2 gaten de blauwe hemel en de zon stralen. Ook hier kon ik wel uren genieten.

Op naar het strandje Playa Grandi of Playa Piskado waar schildpadden gespot waren. Het strandje staat bekend als ‘het strandje van de vissers’ bij het westelijkste dorpje van Curaçao. Hier kun je dagelijks verse vis kopen als de vissersbootjes van zee aankomen. Ze worden daar ook al schoongemaakt waar je bijstaat. Dat is in de ochtend. Te laat voor de verse vis, maar op tijd voor de tortuga’s … de zeeschildpadden. Ik had nog nooit een zee-schildpad in het echt gezien, tijdens het snorkelen of duiken. Snel het water in, duikbril, snorkel, waterschoentjes aan en de onderwatercamera mee. Een klein stukje zwemmen, nog in het lichtblauwe gedeelte, was een donkere plek in de zee. Dit was al zo gaaf…. Een hele grote school met vissen. Die heel dicht tegen elkaar zwommen.

Echt jammer, de duikbril van mijn vader was telkens beslagen en bleef niet goed zitten. Zonde, hij was het zat en zou terug naar de kant gaan. Een vriendin met heel grote freedive zwemvliezen was achter een schildpad aan (die ik nog steeds niet gezien had). Toen was ik plotseling even alleen en was ik bezig met de onderwater camera. Ineens voelde ik een soort vlaag onder water, heel dichtbij. Ik keek onderwater alle kanten op, om te kijken wat het was. Een schildpad! Voor het eerst dat ik een schildpad zag, en dan ook echt zo dichtbij! Dat is schrikken! Had me niet voorgesteld dat ze zo groot waren. Ik riep nog: “Pap, kom snel terug, hier een schildpad” Maar hij dacht dat het een steen was….(door zijn beslagen duikbril natuurlijk)

De schildpadden waren zo dichtbij. Echt, het was een spannende, mooie en geweldige dag. Een dag op stap met een privé-gids maakte het een dag om nooit te vergeten. Dank je wel Georgette ? Zij wist ons precies de juiste plekjes aan te wijzen.

Wil jij zien hoe ik met een schildpad zwem? Klik dan op het linkje hieronder!

Klik hier! Swimming with a turtle