Het off-road avontuur

De wekker zetten tijdens de vakantie. De buzzer ging om 6.15 uur, help ik lijk wel gek! Maar om 7.15 uur de deur uit richting Santa Catharina. Hier zou om 9.00 uur de quad Tour starten en rekening houden met een half uur van te voren aanwezig zijn en de files moet je toch vroeg de deur uit. Jaaaa, je leest het goed files. Hier op het eiland begint iedereen vroeg met werken en soms denk ik dat er meer auto’s dan mensen zijn hier op Curaçao.
Veel te vroeg kwamen we aan bij de struisvogelfarm bij St Groot Joris. Hier zou de quad Tour vertrekken. Iedereen was daar nog druk met de voorbereidingen voor de dag bezig.

Het gebrom van de quad motoren hoorden we van ver aankomen. Yes… We mochten al komen. Een privé Tour met een gids. Helmpje en bril op, uitleg over de quad en volgen maar……Dat is best even wennen zo’n ding! Ging z’n eigen weg die quad. Goed sturen dus. Eerst ging het er rustig aan toe, vlakke stukken en veel stof. Na wat stops bij de Sint Joris Baai en de windmolens ging de tour er wat ruiger aan toe. Hobbels, heuveltjes, langs dieptes en vooral veel mooie natuur. Ook zijn we nog op de oude landingsbaan geweest. Deze wordt tegenwoordig voor races gebruikt. Dat ging echt hard!! Toen weer terug via een gigantische hobbel de ruige natuur in. Na 1,5 uur kwamen we totaal onder het zand, vuil en zweet terug op de Ostrich Farm (struisvogel-boerderij) Zelfs mijn tanden waren zwart van het stof. Natuurlijk had ik mijn mond dicht moeten houden of de tip moeten opvolgen van een bandana voor je gezicht, maar ik vond het zo gaaf dat ik telkens een lach op mijn gezicht had en mijn tanden de volle stof/zandlaag kregen.

Even snel het ergste vuil van mijn gezicht, ander shirtje aan, wat drinken en de safaritruck in die je over de farm heen rijdt. Deze rit zou ongeveer 45 minuten duren en daarna zou ik van alles over het leven van een struisvogel weten. Van ei tot volwassen struisvogel. De eerste info die we kregen over de struisvogel, ging over het spreekwoord “je lijkt wel een struisvogel, steek je je kop maar in het zand” maar een struisvogel doet dat helemaal niet. De gids vertelt je op een leuke en grappige manier alles wat er maar te weten is over de struisvogels.

Ook lopen er veel hangbuikzwijntjes. Die zijn er met een functie! Ze willen geen ratten of ander ongedierte op de farm, en de hangbuikzwijnen en ook de ieniemienie baby hangbuikzwijntjes eten alle etensresten op die die struisvogels knoeien.

Een ei vasthouden, op een ei staan, een struisvogel voeren horen allemaal bij de tour op de farm. Ook op een struisvogel rijden mocht, maar ik vond dat zo zielig en een beetje eng. Volwassen struisvogels kunnen zo hard schoppen en trappen, dat ze iemand dood kunnen schoppen. Haha en dan zou ik er op willen? No way! Er werd wel gezegd dat ze nu geen volwassen struisvogel gebruikte, die schoppen nog niet. No risk ?. Ze gaan echt super snel. In Zuid-Afrika worden er zelfs races mee gehouden. Ja, echt waar! In een korte sprint haalt de struisvogel een topsnelheid van 70 kilometer per uur!
Ze werden dan geblinddoekt en er moesten 2 man meehollen. Zielig voor die mannen om met die bloedhitte zo hard mee te moeten hollen en ik vind het zielig voor de struisvogel.

Alle informatie die ik gehoord heb ga ik niet verklappen. Een bezoek aan de farm is het zeker waard!